Obywatelami kraju, stają się automatycznie wyłącznie dzieci Andorczyka lub Andorki. Jeszcze do niedawna obcokrajowiec mógł uzyskać obywatelstwo dopiero w trzecim pokoleniu, a poślubiając Andorkę, właścicielkę nieruchomości, zostawało się obywatelem, gdy syn pochodzący z tego małżeństwa kończył 14 lat. Obecnie wiele się zmieniło, ale cudzoziemcy mieszkający w Andorze mogą ubiegać się o status obywatela dopiero po 20 latach pobytu, zrzekając się obywatelstwa kraju swego pochodzenia. Dzieci obcokrajowców urodzone w Andorze mogą otrzymać obywatelstwo po ukończeniu 18 roku życia, jeśli mieszkały tam przez cały czas.
W wersji oryginalnej i w większości innych języków pisze się ANDORRA, nie wiadomo dlaczego w języku polskim piszemy ANDORA przez jedno „r”. Stolica państwa nazywa się Andorra la Vella (czyli Stara Andora), tym razem również w języku polskim jak w wersji oryginalnej pisane przez dwa „r”. Mieszkańca tego kraju nazywamy Andorczykiem, a mieszkankę – Andorką.
Władza ustawodawcza w Andorze spoczywa w rękach parlamentu czyli Rady Generalnej, której przewodniczy dwóch syndyków, mianowanych przez radnych. Połowa spośród 28 członków Rady wybierana jest w wyborach powszechnych z siedmiu list parafialnych, a połowa z listy ogólnokrajowej. Wybory odbywają się co 4 lata.
Andora jest krajem wyjątkowo bezpiecznym, choć posiada jedynie symboliczną armię, która nie walczyła od ponad 700 lat i oddaje głównie honory fladze państwowej podczas oficjalnych ceremonii. Składa się ona, co ciekawe, z samych oficerów i służą w niej tradycyjnie, bez wynagrodzenia, wszyscy zdolni do tego mężczyźni, którzy posiadają broń.
Andora ma powierzchnię 468 km² i ponad 84 tysiące mieszkańców (dane z 2009 roku). To tak, jakbyśmy na nieco mniejszym obszarze niż zajmuje Warszawa, umieścili całą ludność takiego miasta, jak Nowy Sącz czy Jelenia Góra.
W Andorze kobietom bierne prawo wyborcze przyznano dopiero w 1970 roku (czynne prawa uzyskały w 1975 roku). W 1971 roku postanowiono uznać za pełnoletnie osoby, które ukończyły 21 rok życia; w 1985 roku granicę pełnoletniości określono na 18 lat.
Andora dopiero w 1958 podpisała oficjalnie zawarcie pokoju z Niemcami, z którymi pozostawała formalnie w stanie wojny od czasów I wojny światowej, co przeoczono w Traktacie Wersalskim!
Andora nie należy do popularnych kierunków wakacyjnych. Podróżni decydują się częściej na wycieczki do upalnej Hiszpanii bądź narciarskie wyprawy we francuskie Pireneje. Mało kto wie, że sąsiadująca z tymi dwoma państwami Andora jest doskonałym połączeniem obu tych klimatów. Wakacje w Andorze stanowią więc idealne rozwiązanie zarówno dla pasjonatów białego szaleństwa, jak i miłośników słonecznej aury.
Andora niczym nie odstaje od innych państw europejskich. Tak jak inne wakacyjne destynacje pełna jest ciekawych miejsc i atrakcji turystycznych. Z racji swojej niezbyt dużej popularności nadaje się więc doskonale na wyjazdy integracyjne oraz wakacje dla rodzin z dziećmi. Niezależnie od tego, czy wybierzesz się do Andory na narty, objazdową wycieczkę czy weekendowy wypad, gwarantujemy, że zapragniesz tu wrócić!